Het Michaëlfeest op de kleuterschool

Extra vroeg zijn Ellie en ik de 29ste september op school om alles klaar te hebben als we straks de kinderen ontvangen. "Gek hè", zeggen we tegen elkaar, "Zo`n jaarfeest is altijd weer spannend". Hebben we overal aan gedacht, zal `t straks nog even droog worden? En we besluiten toch maar te rekenen op regen en houden daar rekening mee in onze voorbereiding.

En dan komen de kinderen. Bij hen is dezelfde opwinding voelbaar. Verwachtingsvolle gezichten en als ze in de kring zitten vang ik flarden van gesprekjes op en hoor ik woorden als appelmoes en zwaard. Dan maken we de kabouter wakker. Die is zo blij vandaag…dat komt natuurlijk omdat `t vandaag Michaëlfeest is! Eén kind komt van zijn stoel en vertelt aan Klompe Dompe dat we onder de grote boom in de tuin moeten gaan kijken. Hij wist nog dat daar vorig jaar een schat lag! Klompe Dompe wil natuurlijk meteen gaan kijken, dus…jassen aan. In de gang staan juf Ellie, juf Mirjam en de kinderen al klaar. Wij sluiten aan en samen gaan we de tuin in.

Onder alle bomen en struiken zoeken we maar behalve een vergeten paasei vinden we niets. Misschien onder de grote kastanjeboom? Daar vinden we kastanjes en bolsters…maar geen schat. We zoeken verder en komen zo langs alle vertrouwde plekjes, de paarden van boer Knosse, de rozebottelstruiken, de eikebomen op `t hoekje, door de tuin van Lauwershof en dan uiteindelijk terug op school. Zonder schat. In de hal maken we een grote kring. Eén kind denkt dat de schat dan toch zeker in `t kamertje van juf Mirjam moet liggen. Daar is zoveel moois, de schat dus vast ook. Maar nee…en dan zegt Riemer dat we nog niet in de poppenkast hebben gekeken. Riemer kijkt, het is doodstil en dan straalt Riemer. In de poppenkast staat de schat! Juf Ellie en ik halen `m tevoorschijn en zetten de mand met daarop 2 zwaarden midden in de kring.

Deze zwaarden heeft Michaël ons gebracht om ons moed te geven. We bewonderen ze uitgebreid en geven er bij de kinderen die dat durven een klopje mee op de schouder. Een heel plechtig moment dat veel invloed maakt. En in de mand zit voor ieder kind een draakje met wapperende slierten aan z`n staart.

Het is inmiddels prachtig weer, dus spelen we er buiten heerlijk mee. En dan is het al weer 10.00 uur. Tijd om de appelmoes te maken. We gaan naar binnen en tijdens `t vrije spel worden er appels gewassen, geschild, gesneden en tenslotte gekookt. Als de appelmoes op `t vuur staat, dek ik met een paar kinderen een èchte feesttafel. Stroken oranje en rood crèpepapier en daarop de kastanjes die glimmend gepoetst waren, de kaarsjes en voor iedereen een kopje en een schoteltje. Tafel gedekt, appelmoes klaar, dus etenstijd. We hebben gesmuld! Sommigen aten wel 2 of 3 bordjes en toen was de pan leeg. Net op dat moment kwam juf Ellie vragen of we meegaan naar de poppenkast. Jan Klaassen beleeft daar een spannend avontuur, verslaat zelfs een draak, maar gelukkig loopt het goed af. Ademloos kijken de kinderen. Ze leven mee, waarschuwen Jan Klaassen en moedigen hem luidkeels aan. Al met al kijken we terug op een prachtig Michaëlfeest, dat heel intens gevierd is.