Sint Janstijd met de kleuter

De woelige stormachtige onweersbuien in de zomertijd zijn, als ze niet te veel schade aanrichten, verfrissende schoonspoelers. Daarna ruikt alles heerlijk en als het zonnetje weer schijnt, verschijnen de vlinders en bijen alsof de warmte hen onder de bladeren vandaan wekt. De schone wereld kan weer betreden worden.

Het licht van de zon doorstroomt
De wijdsheid van de ruimte
Het gezang van vogels doorklinkt
Het domein van de lucht
De zegen van de planten ontkiemt
Uit het aardewezen
En de mensen zielen verheffen zich
Met gevoelens van dankbaarheid
Tot de geesten van de wereld

R. Steiner

Hoe zijn de kinderen in deze tijd, hoe is hun spel en welke spelletjes doen we in de klas. Door de zon zien de kinderen er gezond en evenwichtig uit. Het jaar is bijna ten einde en ze maken een gelukkige indruk. De oudste kinderen, vooral die kinderen die een jaartje extra waren houden het fantasiespelen voor gezien en willen "doen". Ze timmeren, werken aan opdrachtjes, maar de jongeren zijn nog helemaal in de weer met kabouters, poppen en het spel maakt me altijd weer gelukkig. De concentratie en overgave, het vrije van de kleuter, neemt me mee ook al kijk ik er alleen maar naar. De warmte die daardoor ontstaat ervaar ik als een geschenk.

De spelen die we doen zijn veel oude kring- en rijspelen. Groen is gras, Annemarie Kahien, twee emmertjes water halen. Een speltendens die met Pinksteren heeft ingezet, maar tot de grote vakantie duurt. Spelen waarbij kinderen veel bewegen, maar waar ze ook structuur aan ervaren. Bovendien vraagt het sociaal vermogen, handen vasthouden, samen een kring vormen, elkaar aankijken, samen zingen en erbij blijven, met elkaar iets vormen. Als de oudste kinderen daT enthousiast beheersen dan nemen ze de kleintjes vanzelf mee.

Het buitenspel is anders. Hutjes, parasolletjes, water. Als het mooi weer is gaan we vroeg naar buiten. De ochtendzon is nog koel en wat gedempt, later op de dag wordt het fel en te warm voor de kinderen, dan spelen we liever binnen. Kinderen worden ontzettend moe van fel zonlicht, raken buiten zichzelf en verdwijnen in de ruimte, gaan zich dan vervelen. De klas biedt omhulling, koelte en structuur. Kinderen verheugen zich op elk nieuw feest dat komt. Ze hebben het nu alweer over naar de duinen gaan. Het vieren van feesten is als voedsel voor de ziel. Elke keer is dat weer waarneembaar. Zo'n prachtig pinksterfeest met stralende gezichtjes, mooie kleren en de mooi versierde boom, brengen kinderen ook in de juiste stemming. Het zijn ook de verhalen, liedjes en werkjes die alles tot een geheel smeden.

En zo is het ook nu weer met Sint Jan. Bloemen, gras, veel van de natuur komt binnen. De zon en natuur wordt bezongen. Johannis, Jorinde en Joringel en de 7 raven. Alles werkt mee om een feest tot optimale indruk te maken, een inademing, dat na het feest overgaat in een ontspannen uitademing. De oudsten gaan naar de eerste klas, en nemen afscheid van hun jongere klasgenoten en van mij. Ze gaan hun eigen weg, samen met een nieuwe juffie. Een mooie periode wordt afgerond en de natuur wacht. Het is nu tijd om een te worden met en tot rust te komen in de natuur, om te spelen met de elementen ver van verkeer en lawaai.